środa, 25 grudnia 2013

święta

Hej ludzie i zwierzęta, wczoraj przyszły do nas Święta. Każda buzia uśmiechnięta, bo jest zasypany prezentami cały świat. Obdarowana została cała rodzina: mama, tata, dzieci i psinka. Stoi w pokoju choinka zielona, a na niej bombek ilość niezliczona. 

Wesołych świąt. 
 

walentyki lizaki


Herbatka dla ukochanej

sobota, 21 grudnia 2013

"Co raz bliżej święta..."

Już wkrótce Wigilia. Jest 21grudnia, a ja śniegu nadal nie widzę... Gdzie on się podział? Przecież we wtorek już będzie Wigilia! Z tego co się zapowiada Święta będą bez śniegu. Nie będzie bałwanów i rzucania się śnieżkami. Za oknem będzie szaro, buro i ponuro. Zapalam malutkie świeczki, o pomarańczowym zapachu, i staram się o tych szarościach nie myśleć.

Wczoraj był ostatni dzień szkoły w tym roku. Miałam Wigilię klasową. Była ona troszkę inna niż tamtego roczna. Bardzo różniła się od tych tradycyjnych szkolnych Wigilii.

"Cały dzień na przypale" - takim mianem spokojnie mogę nazwać dzień wczorajszy.
Najpierw poranek spędzony w towarzystwie Sylwii. "Jaki jest najpiękniejszy moment w życiu rudego? -chemioterapia" hahha...
Później było już tylko "gorzej". Do wczorajszego dnia nie pamiętałam jak szalenie można spędzać wolny czas z Karoliną. Ponad 4godziny spędzonego ze sobą czasu robi swoje. "Misja Jeremiasz" nie doczekała się swojego spełnienia. Ale kto wie... może w nowym roku doczekamy się momentu kiedy nastąpi ta cudowna chwila.

Cały tydzień był naprawdę fajny, był by o wiele lepszy, gdyby nie pewny incydent. Wystawiło mnie to na wielką próbę emocjonalną. Czułam się strasznie. Miałam wrażenie, że zaraz nie wytrzymam i wyleje się ze mnie Hades. Wiedziałam, że kiedyś będzie musiało nastąpić nasze spotkanie - pierwsze od mojego postanowienia i pierwsze od bardzo dawna. tym, bardziej, że po raz kolejny zaistniało w mojej głowie wielkie przeczucie. Kiedyś w końcu dostanie to na co sobie zasłużył, ale nie chcę być chamską, zimną suką. Mam w sobie tyle emocji, dzięki którym nie wytrzymam naporu sytuacji i zrobię to o czym od dawna marzę, liczmy od początku lipca, kiedy uświadomiłam sobie pewną rzecz.

Może powróćmy teraz do przyjemniejszych tematów. Przed świąteczna sobota minęła mi zdecydowanie za szybko. Z samego rańca zakupy w Gorzowie, później gotowanie świątecznych gołąbków, a wieczorem ubieranie choinki. Przybieranie świątecznego drzewka sprawia mi wielką frajdę, to jest jeden w tych okresów w roku, kiedy mogę poczuć się jak dziecko. Włącza mi się wtedy potężna wyobraźnia i fantazjuję do woli. Tego roczna choinka bardzo różni się od swoich poprzedniczek, ponieważ pierwszy raz w moim życiu w moim domu zawitała żywa choinka. Jak dotąd mieliśmy sztuczną. Trochę dziwnie mi się ją dekorowało, gdyż ma trochę mniej regularne kształty od swojego sztucznego klona, a w dodatku jest trochę krzywa... ale to nic.... i tak jest piękna.

Jutro czeka mnie kolejny ciężki dzień, pod tytułem "Przygotowania świąteczne". Już wiem, że będę pichcić w kuchni piekąc ciasta i przygotowując inne świąteczne smakołyki. 

poniedziałek, 16 grudnia 2013

"Ciasteczka pachnące Bożym Narodzeniem"


Mamy grudzień, więc wszyscy stopniowo szykują się do Świąt Bożego Narodzenia, które zbliżają się wielkimi krokami. Ja także pomalutku rozpoczynam przygotowania. Ostatnią sobotę spędziłam na porządkach świątecznych. Również piekłam pyszne i aromatyczne świąteczne ciasteczka. Zwyczaj pieczenia amioniaczków i pierniczków w moim domu istnieje od zawsze. Bez tych wypieków Święta Bożego Narodzenia nie posiadają swojego uroku i odpowiedniego smaku na podniebieniu. Jeszcze nie są one udekorowane, lecz zabiorę się za to w najbliższym czasie. 

 AMONIACZKI

  • 1 szklanka cukru
  • 2 łyżki amoniaku
  • 1 szklanka śmietany
  • 5 jajek (odlać jedno białko do smarowania)
  • 30 dag czystego smalcu
  • cukier kryształ do posypania
  • mąki tyle ile ''zabierze'' ciasto, ma być elastyczne

Część mąki przesiać na stolnicę, dodać posiekany smalec. Jajka rozbić z cukrem i amoniakiem. Dodać do mąki i smalcu. Zagnieść. W miedzy czasie dodać śmietanę i resztę mąki. Wyrobić gładkie ciasto. Rozwałkować i wycinać szklanką lub foremkami ciasteczka. Amoniaczki układać na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Pędzlować rozbitym białkiem i posypać cukrem kryształem. Piec ok 5-7 min w temperaturze 200 stopni. Ciastka można upiec bez dodatku białka i cukru, a w zamian za to po upieczeniu można udekorować polewą i lukrem.

PIERNICZKI
  • 1 szklanka cukru pudru
  • ¾ szklanki wody
  • 11/2 szklanki miodu
  • 1 żołtko
  • 2 jajka całe
  • Paczka przyprawy do piernika
  • 90 dag mąki
  • 2 łyżeczki amoniaku

Z wody i cukru ugotować syrop. Miód, jajka, żółtko, amoniak i przyprawę wymieszać z 5 łyżkami mąki na jednolitą masę. Resztę mąki ma stolnicę, dodać ciepły syrop i resztę składników. Ciasto wyrobić na gładko, po wyrobieniu odłożyć je 12 godzin, następnie dobrze przerobić . Rozwałkować i wykrawać różnego kształtu pierniczki. Ciastka układać na lekko natłuszczonej blaszce i piec w bobrze nagrzanym piekarniku do złotego koloru. Ciepłe zbierać z blachy ,układać na desce, ostudzić i ozdobić.

sobota, 14 grudnia 2013

"Piątek 13-tego"

Wczoraj był piątek trzynastego. "Trzy­nastego wszystko zdarzyć się może. Trzynastego świat w różowym kolorze". Te słowa starej piosenki idealnie pasują do mojego dzisiejszego dnia

Od samego początku zapowiadał się bardzo ciekawie, pomimo że powszechnie uważany za pechowy dzień. Humor i dobre samopoczucie dzisiaj mnie nie opuszczały. Rano jadąc autobusem do szkoły zawsze zdejmuję kurtkę. Dziś zrobiłam tak samo. Tuż przed końcem jazdy założyłam ją... tylko, że odwrotnie - kapturem do dołu.Miałam niezły ubaw jak się zorientowałam co zrobiłam. Lecz to jeszcze nic w porównaniu do tego co mnie jeszcze czekało.

Zdałam wczoraj egzamin teoretyczny egzamin na prawo jazdy. Miałam sporą grupę wsparcia, która dodawała mi otuchy i życzyła powodzenia, z czego byłam bardzo zdziwiona. Nawet Pani Magda powiedziała, że nie wypuści mnie z klasy dopóki nie da mi kopniaka na szczęście. Towarzyszyła mi przy tym spora dawka emocji i stresu. Z godzinę na godzinę rosły one coraz bardziej. Kiedy weszłam do sali i zaczęłam rozwiązywać test, moje serce biło mi jak szalone. Biło tak szybko, że w pewnym momencie myślałam, że wyrwie mi się z klatki piersiowej. Uspokoiłam się kiedy po ukończeniu testu na swoim monitorze ukazał się zielony napis - wynik pozytywny. Zdobyłam 71pkt/74pkt, mając błąd w jednym pytaniu. Z tego wszystkiego już nie pamiętam treści pytań.
O następną część dnia zadbał mój kuzyn, Mateusz.  Przyszedł do mnie przed egzaminem, potem poszliśmy na miasto coś zjeść i obejrzeliśmy seans w kinie. 
Byliśmy na "Igrzyska śmierci: pierścień ognia.". Ekranizacji II części wielkiego bestselera, na podstawie powieści Suzanne Collins „W pierścieniu ognia” . Naprawdę bardzo fajny film. Polecam go z całego serca. Dużo efektów specjalnych,  w nieprzesadzonej dawce. Było również dużo humoru. Można było poczuć poczuć wszystkie emocje, kiedy atmosfera zaczyna się zagęszczać. Aktorzy grający główne role byli dobrani tak doskonale, że dla mnie bomba - Liams Hemsworth,  Josh Hutcherson, Jennifer Lawrence, Sam Claflin, Elizabeth Banks, Lenny Kravitz Woody Harrelson i wiele innych. Scenarzyści zadbali również o ciekawe stylizacje, stroje. Przyznam, że kostiumolodzy się postarali. Wynik jaki daje połączenie kostiumów z efektami specjalnymi i muzyką mnie urzekł w pewien sposób. Przecudowna, melodyjna  ścieżka dźwiękową świetnie bawiącą się naszymi emocjami pobudzała mi zmysły. Rewelacyjna była scena przy ataku Głoskułek. Dzięki temu w głowie wciąż pozostaje ten świergot. Katniss co chwilę zachwycała i zapierała dech w piersi swoimi strojami. Genialna suknia na pierwszej prezentacji trybutów, ale zniewalająca suknia ślubna zamieniająca się w coś zupełnie przeciwnego. Effie jednak swoimi stylizacjami przebijała wszystko. Każda z  jej odsłon była krzykliwa, ale i w pewien sposób gustowna. Tak jakby uciekła z największych pokazów mody najlepszych projektantów. Kumulacja tych wszystkich rzeczy daje fenomenalny efekt. 

Nie oglądałam, ani nie czytałam  poprzedniej części "Igrzysk śmierci" i już wiem, że muszę nadrobić swoje zaległości. Z ciekawością czekam na kolejną część tej wspaniałej ekranizacji.

Bardzo potrzebowałam takiego typu odpoczynku. Rozluźniłam się, zrelaksowałam i choć na chwilę zapomniałam o problemach. W końcu doczekałam się dnia, kiedy wreszcie odpocznę sobie od ciągłego "męczenia" testów. 
Mateusz jest naprawdę fajnym kuzynem. Miło spędza mi się z nim czas. Dawno mi się z nikim tak dobrze nie rozmawiało. Dziękuję mu za ten miło spędzony dzień.

Mój piątek 13-tego jest doskonałym przykładem na to, że to nie był pechowy dzień, tak jak to mówią przesądy.

 

poniedziałek, 9 grudnia 2013

"Ciasto zagroda wiejska"

Tort ten wykonałam kilka lat temu, z okazji Konkursu ciast na Dożynki w Witnicy.
Był on dla mnie nie lata wezwaniem. Musiałam wykazać się sporą dawką cierpliwości. Ulepienie, któregoś z tych z zwierząt zabierało mi dużo czasu i energii, ale za to efekt ... powalający na kolana.
Sposób układania rolad
CIASTO:
12 jajek,
12 łyżek cukru,
12 łyżek mąki.

NADZIENIE ROLAD:
1kg jabłek,
6 łyżek wody,
¾ szkl cukru,
Pół galaretki wiśniowej,
Pół galaretki agrestowej. (ja dodatkowo dodałam barwniki w płynie)

KREM KOKOSOWY:
5żółtek,
¾ szkl cukru,
0,5l mleka,
3 łyżki mąki pszennej,
Cukier wanilinowy.
3-5łyżek kokosu,
Kostka masła.

Białka ubić na sztywną pianę. Nie przerywając ubijania dodawać po żółtku. Nast. stopniowo dodawać cukier. Ubijać, aż cukier przestanie być wyczuwalny. Nast. dodać mąkę i wszystko razem wymieszać. Upiec 3 biszkopty. (Ja upiekłam jeden okrągły-na spód. Można upiec prostokątny). 2 jeszcze ciepłe wyjąć z formy i zawinąć w lekko wilgotne ściereczki.

Obrane jabłka pokroić i uprażyć na papkę z wodą i cukrem. Podzielić na 2części. Do jednej dodać galaretkę wiśniową, a do drugiej agrestową. Wystudzonymi masami jabłkowymi posmarować rozwinięte ze ściereczek rolady. Jedną masą czerwoną, drugą zieloną. I starannie zawinąć. Gdy rolady całkowicie stężeją pokroić je w cienkie plastry (ok. 1cm).

Żółtka z cukrem utrzeć na gładka masę. W połowie szkl. zimnego mleka rozrobić mąkę. Pozostałe mleko zagotować z cukrami i energicznie mieszając wlać do masy jajecznej. Dokładnie ucierać a nast. (nie przerywając ucierania) wlewać rozrobioną mąkę. Wszystko razem mieszając zagotować budyń. Ostudzony budyń utrzeć z masłem dodając kokos.

Spód ciasta (tzn. trzeci nie zrolowany) posmarować odrobiną kremu. Nast. układać jeden obok drugiego plastry rolad w jednym koloru obok drugiego. Na warstwie rolad posmarować trochę kremu i ponownie układać plastry ciasta. Czynność powtarzać do wyczerpania składników. (Można układać warstwy rolad w szachownicę). Dowolnie ozdobić.